روی زمین بودم داشتم یه تیکه هایی رو از رو زمین جمع میکردم

بهم گفت : کمک می خوای؟

گفتم : نه

گفت: خسته میشی خب بذار کمکت کنم

گفتم : نه ، خودم جمع می کنم

گفت : حالا تیکه های چی هست ؟

بدجوری شکسته مشخص نیست چیه ؟

نگاه معنی داری کردم و گفتم: فلبم

این تیکه های قلب منه که شکسته . خودم باید جمعش کنم.

بعدش گفتم : می دونی چیه رفیق، آدما این دوره زمونه دل داری

بلد نیستن، وقتی می خوای یه دل پاک

و بی ریا رو به دستشون بسپری هنوز تو دستشون نگرفته

میندازنش زمین و می شکوننش...

میخوام تیکه هاش رو بسپرم به دست صاحب اصلیش الله

اون دل داری خوب بلده و فقط از اون کمک می خوام

میخوام بدم بهش بلکه این قلب شکسته خوب شه

آخه می دونی خودش گفته قلبهای شکسته رو خیلی دوست داره

اینو گفتم و تیکه های شکسته رو جمع کردم و یواش یواش ازش دور شدم...

و من توی این فکر که چرا ما آدما دل داری بلد نیستیم

دنبالم اومدو............

بهم گفت: چرا دلت رو می سپری دست هر کسی ؟

انگاری فهمید که تو دلم چی می گذره

برگشتم و گفتم : رفیق ، دلم رو به دست هر کسی نسپردم

او برای من هر کسی نبود من برای او هر کسی بودم

اینوگفتم و این بار رفتم سمت دریا

روبه رویش ایستادم . آن لحظه بود که یادم به صاحب اصلی قلب شکسته ام افتاد

خودم را به اوسپردم وبا اوچنین گفتم:

خدایا  جز تو پناه و یاوری ندارم تنهای تنهام.

نظرات شما عزیزان:

bardia

ساعت15:53---1 ارديبهشت 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

خیلی قشنگ بود...جذب مطالبت شدم

ابوالفضل

ساعت15:53---16 فروردين 1391

[وب سایت]

سلام دوست عزيز وب خوب وقشنگي داري اگه مي شه به وب منم بيا وسري بزن ممنون مي شم

واگه هم قابل دونستي با عنوان عكس عاشقانه لينكم كن

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: